Czasowa organizacja ruchu drogowego wymaga zastosowania oznakowania pionowego zgodnego z obowiązującymi przepisami prawa. Kluczowymi aktami prawnymi regulującymi tę kwestię są:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 września 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonywania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz.U. 2017 poz. 784).
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drodze (Dz. U. z 2019 r., poz. 2311).
Główne cele stosowania czasowej organizacji ruchu
Głównym celem oznakowania w organizacji czasowej jest zapewnienie bezpieczeństwa użytkowników drogi oraz pracowników wykonujących roboty, a także utrzymanie płynności ruchu.
Aby ograniczyć utrudnienia, stosuje się następujące limity prędkości:
- Na autostradach i drogach ekspresowych – standardowo 80 km/h, z możliwością redukcji do 60 km/h na przewiązkach i wyjazdach z budowy.
- Na pozostałych drogach poza obszarem zabudowanym – 60 km/h, z możliwością obniżenia do 50 km/h w newralgicznych miejscach, takich jak objazdy czy ruch wahadłowy.
Podział robót drogowych ze względu na czas trwania
- Roboty szybko postępujące – oznakowanie przesuwa się w miarę postępu prac (np. oznakowanie poziome, koszenie, porządkowanie poboczy).
- Roboty krótkotrwałe – prowadzone w jednym miejscu przez maksymalnie 24 godziny, wymagające stacjonarnego oznakowania.
- Roboty długotrwałe – trwające powyżej 24 godzin, dla których konieczne jest opracowanie indywidualnego projektu organizacji ruchu.
Zatwierdzanie organizacji ruchu
Dla robót szybko postępujących i krótkotrwałych można stosować typowe schematy oznakowania bez potrzeby przygotowania szczegółowych planów sytuacyjnych.
Dla robót długotrwałych i odnów nawierzchni wymagany jest szczegółowy projekt organizacji ruchu, uwzględniający inwentaryzację istniejącego oznakowania oraz geometrię drogi.
Maksymalne długości odcinków roboczych w zależności od rodzaju robót
- Roboty szybko postępujące:
- Autostrady i drogi ekspresowe – 5000 m.
- Drogi o przekroju 2x2 – 3000 m.
- Drogi o przekroju 1x2 – 2000 m.
- Roboty krótkotrwałe: 500 m (w przypadku ruchu wahadłowego konieczne jest ręczne kierowanie).
- Roboty długotrwałe: długość ustalana na podstawie indywidualnego projektu.
Wymagania dotyczące jakości i parametrów technicznych oznakowania pionowego
Oznakowanie pionowe stosowane w organizacji czasowej ruchu musi spełniać określone normy jakości i widoczności Oznakowanie musi być co najmniej tej samej jakości co istniejące oznakowanie drogowe:
- Znaki powinny być o jedną kategorię większe niż te, które normalnie znajdują się na danej drodze (za wyjątkiem autostrad).
- Lica znaków powinny być wykonane z folii odblaskowej typu 2 lub folii pryzmatycznej, zapewniających dobrą widoczność zarówno w dzień, jak i w nocy.
- Nie wolno stosować znaków uszkodzonych, zabrudzonych lub wyblakłych, które mogą prowadzić do błędnej interpretacji przez kierowców.
Zasady rozmieszczenia i konserwacji znaków
- Zakaz zaklejania istniejącego oznakowania – stosowanie materiałów takich jak taśmy, które mogą uszkodzić oryginalne znaki, jest zabronione.
- Obowiązek natychmiastowej wymiany uszkodzonych znaków – w przypadku ich zniszczenia podczas objazdu.
- Widoczność i czytelność oznakowania – znaki muszą być odpowiednio odblaskowe i kolorystycznie zgodne z obowiązującymi normami.
Jak dostosować szerokość pasa tymczasowego podczas robót drogowych?
Tymczasowe pasy ruchu dostosowywyujemy zgodnie z obowiązującymi przepisami do klasy drogi na której prowadzone są roboty drogowe:
- Drogi klasy A i S: minimum 3,50 m dla jednego pasa.
- Drogi klasy GP: 3,00 m dla pasa pojedynczego oraz 6,00 m dla ruchu dwukierunkowego.
- Drogi klasy G i niższe: 2,90 m, jeśli prędkość pojazdów nie przekracza 60 km/h.
Czym zabezpieczamy rejon robót drogowych?
- Krawędź jezdni w obszarze robót Tablice U-21 w obszarze niezabudowanym co 20m, w obszarze zabudowanym co 10m.
- Zmiana toru jazdy tablice U-21 w rozstawie co 5 metrów stosowane z oznakowaniem ostrzegawczym - falą świetlną.
- Krawędź jezdni o uskoku ponad 30 centymetrów zabezpieczamy barierami typu U-14.
- Ciągi piesze zabezpieczone barierami U-20 w celu uniemożliwienia wtargnięcia.
- Strefy robót zapory drogowe i tablice prowadzące.
- Wygrodzenia w poprzek jezdni odpowiednio żółte światło ostrzegawcze w przypadku zmiany toru jazdy, i czerwone w przypadku zamknięcia drogi..
Bezpieczeństwo prac i przykładowe urządzenia ostrzegawcze
- Pojazdy wykonujące prace powinny być wyposażone w lampy ostrzegawcze i tablice U-26a lub U-26b.
- Na drogach klasy A, S i GP stosuje się pojazdy zabezpieczające z elementami energochłonnymi.
- Dla ochrony ruchu pieszego zaleca się ustawienie tymczasowych chodników lub wygrodzenia pobocza.
- W razie konieczności przeniesienia ruchu na jedną jezdnię dróg dwujezdniowych, należy stosować separatory ruchu lub bariery ochronne.
Podsumowując
Tymczasowe oznakowanie pionowe odgrywa kluczową rolę w organizacji ruchu podczas robót drogowych. Jego jakość, rozmieszczenie i czytelność bezpośrednio wpływają na bezpieczeństwo oraz płynność ruchu. Przestrzeganie wyznaczonych standardów minimalizuje ryzyko wypadków i zapewnia efektywne i bezpieczne prowadzenie prac drogowych.
